kişisel

Ya ben bu blog olayından sıkıldım. Aslında iyi oluyor, çünkü kendime dair “belge” bırakmak hoşuma gidiyor. Ben kendimi okumayı severim, geçmişi unutmayı ise hiç sevmem. İkisi bir olunca samanlık seyran aslında. Fakat istediğim gibi yapamıyorum.

İşimin gücümün blog olması lazım. “Yani bütün işim gücüm yazmak olacak” :) Çünkü o kadar çok şey geliyor ki aklıma, kendimi olduğum gibi aktarmakta sıkıntı çekiyorum. Kaldı ki, ne kadar uzatırsam o kadar okunmayacak – şimdi çok okunuyor da, o yüzden bu endişe...!

O kadar anahtar sözcük yazmıştım kendime, onları düşündüğüm an gerçekten yazmak da istemiştim, fakat şimdi hiç içimden gelmiyor. Onlar o zaman düşünüldü bitti çünkü, üstünden tonlarca su aktı gitti, şimdi hiç yazasım gelmiyor.

*
Az önce evde börek yaparken tüm ailemi anmış oldum, sonra da “bir börekle herkesi aradan çıkardım” diye kendime güldüm.

Patatesli-kıymalı börek yapıyor olmak bana anneannemi hatırlattı, o öyle yapardı.
Dayım o böreği çok severdi.
Anneannemi anınca dedemi anmaman mümkün değildi.
Böreği tencerede yapınca, yengemi anmak kaçınılmazdı.
Nitekim, kuzenim de yufkayı tavada çeviriverir iki dakkada gözleme yapardı.
Böreğin içini fazla yapmak tam da annemin yapacağı bir iş öte yandan...
Hahaha babam olsaydı “Gözümün önüne koymayın şöyle şeyleri” diye söylenirdi yine.

Böyle böyle mutlu oldum, içim ısındı.

Benzer bir iç ısınmasını sabah da yaşadım, bunu da mutlaka kaydetmeliyim.

Ofisteydim, saat herhalde 10 gibi bir şeylerdi, odamdan duydum ki gelen kişi Gökçe Hanım'ı soruyor. Baktım, bana minik bir çam gelmiş. Canlı ama küçük, minyatür çam. İçinde de güzel bir not yazıyor. İlter göndermiş, o kadar çok sevindim ki anlatamam. İlter’e telefon edemedim sevinçten, çünkü konuşsam ağlardım. Çünkü bunun çok büyük bir simgesel anlamı var. Çiçek gönderen ve içine not yazan bir İlter için iki yıldır bekliyordum ben.

Daha bunun sevinci geçmeden, öğleden önce bir ara, sekreter Züleyha Abla “Göksun bahşişle gel” diye seslendi bana. Yine çiçek, yine not, yine İlter, bu sefer orkide :) O kadar da güzel ki. Şaşkınlık ve sevinçten ağzımı kapatamadım bir süre.

Olay çiçek değil. Çok daha önemli ve güzel bir şey. Bütün romantizmiyle birlikte, bir tür “sonuç alma.” Önemsendiğini gözünle görme elinle tutma. İlter aslında bana çiçek değil, kendime olan güvenimi ve eski güleryüzümü gönderdi. Hiç yapmayacağı şeyleri sırf ben görmek istediğim için yaptı, o gönderdiği şeyler 3-5 liralık bitki değil benim sabrım ve emeğimdi.

Yani çok feci sevindim.

Umarım devamı gelir.

keyword

ankara'dayım
haz küpü ahahahahaha
dün beyoğlu 2 iş'te yine bekledik ama hakimden değil
06 xxx 06, plakanı seçeceğine...
ankara'da to do list
boşanma meselesi
vilson - sebu
"ensari"
kahvaltıdaki adam-kadın
*
cemevi kuracak olan derneğin kapatılması meselesi
radikal'in zaman gibi pazarlanması

Borçlar Kanunu tasarısı

2 yıl önce yazmış ve bir köşede unutmuşum...
*
Borçlar Kanunu, mevcut tasarısı hakkındaki bazı haberlerin şöyle olduğu bir kanun:

- Ev sahibi konutu kiracıya kullanıma hazır bir şekilde teslim etmekle ve sözleşme süresince aynı durumda bulundurmakla yükümlü olacak.

Tamam çok güzel de, kira hukukunun mevcut halinden bu sonucu halihazırda çıkarmıyor olmak pek zor. Adım adım gidelim:

1. Kira bir sözleşmedir.

2. Sözleşmeye konu olan şeyi (ürün, mal, hizmet, kiralanan...) sözleşmenin ifasına hazır bulundurmamak ya da eksik/yanlış ifa başlı başına bir sözleşmeye aykırılık halidir.

3. Sözleşmeye aykırılık halinin seksen bin tane hukuki sonucu vardır ve bu gerçek, hukukun a'sıdır b'sidir.

Bu yeni madde tamamen kağıt israfı, iyi ki söylediniz yani sayın kanun koyucular, tebrikler.

Her hukuki durumu teker teker saymak, son derece "sınırlayıcı" bir davranıştır. Her tür sözleşmeye aykırılık için ayrı ayrı yaptırım maddesi düzenlenecekse, eskaza düzenlenmeyen aykırılık durumunda bittik, artık anlatırız derdimizi "ama ama ama hukuk mantığı, borçlar hukuku sistemi, ilkeler filan... olmuyo mu öyle..." diye. Hakim ise bize "Olmaz öyle canım maddelerle gel" der.

- Aynı maddenin devamında geçen: "Sözleşme süresince aynı durumda bulundurmak"

Bu yanlış bir ifadedir, doğrusu "sözleşme süresince aynı nitelikte bulundurmak" gibi bir şey olmalıdır. Zira mevcut hali itibariyle bazı cevval evsahipleri, belki bazı meslektaşlarımız ve hakimlerimiz, "Biz evi on numara teslim ettik kiracıya, bozmadık hiç, gerisi artık onun bileceği iş..." şeklinde bir iddiada bulunabilirler. Yok öyle bişey sayın seyirciler. Zarar vermemek başka, iyileştirmek başka. Evsahibi eğer evi -misal- boyalı olarak kiraya verdiyse, o evin boyası geldiğinde yine boyatmak zorunda arkadaşım. Niye ben veriyorum parasını, 2 sene sonra çıkacağım evin? Farklı kavramlar dedik evet, zarar vermemek bana, iyileştirmek sana düşer.

Kusurum varsa bana zaten rücu edersin. Gerçi onun için açık hüküm yok, o da genel prensip ama olsun.

- Ev sahibi sözleşme imzalandıktan sonra konutta ortaya çıkacak ayıplardan da sorumlu tutulabilecek.

Yapma yaa... Allah devletime zeval vermesin, hukukta böyle çığırlar açan, olmayanı olduran devletimi Allah başımdan eksik etmesin.

Çocuk mu kandırıyosunuz pardon, böyle bir şeyin zaten olduğunu bilmeyen bir sürü kiracıya sanki orijinal bişey yapmış gibi şirinlik göstererek? Sayın kiracılar, yemeyin siz bunu, bu zaten var, olmaz olur mu allasen? Yani nasıl olmaz, "Dostum İzmirli demişsin ama bu kız zenci" durumlarında biz kiracılar öyle çaresiz, harap ve bitap halde oturmak zorundaydık zaten bugüne kadar. Arkadaşım, "Yalıtımı bilem var" denen bir evin duvarlarında nem mantarları varsa sen gider ümüğüne basarsın o evsahibinin. Kimse yeni bişey icad etmiş gibi hissetmesin kendini.

- Kiracı bu ayıptan dolayı gördüğü zararı, yargı kararı olmaksızın kira bedelinden düşebilecek.

Hayır yani bu maddeyi koyanların arasında sayın hocalarımız Prof. Burcuoğlu var, Prof. Eren var, gerçekten değerli bir kurul hazırlıyor tasarıyı. Kurul çalışmaları esnasında dalga filan geçiyorlar herhalde tasarıyı bekleyen vatandaşla. Bugüne kadar, mahkemeye "Banyo tuvalet tesisatı tamamen yalan durumdaydı, alt kata su akıtıyordu, tüm yeri kırdırıp yeniden dizdirdim, 1500 TL masraf ettim, bu bedelin bu ay ödeyeceğim kiradan düşülmesini saygılarımla arz ve talep ederim." diye dilekçe yazmış veya görmüş bir kiracı veya avukat arkadaş varsa parmak kaldırsın.

Böyle durumlarda evsahibini arar deriz ki "Sayın evsahibi ben bu ay kirayı şu kadar eksik ödüyorum sebebi de budur." Evahibi kabul eder ya da etmez, orada bizim söylemimiz bir izin değil haber niteliğindedir, "Adamcağız 3000 beklerken 2000 TL aldı, kirayı kafadan düştüm sanmasın, sebebini söyleyelim" mahiyetinde bir haber vermedir. Kabul ederse ne ala, etmezse kendi bilir, dava açsın, siz de faturanızla gidin mahkemeye, olaylar gelişsin. Nedir bu Amerika'yı yeniden keşfetmişlik.

- Kiracı, evde yaptığı değişikliğin yarattığı değer artışını evsahibinden talep edebilecek.

Edemeyecek miydik hocam? Olur mu öyle şey? Ben adamın pencerelerini PVC yaptırıp bi de hediye mi bırakıcam? Güzelmiş. bu PVC'nin ya da ne bileyim mutfak dolaplarının filan benden sonraki kiracıya yansıtacağı fazlalığı bana mı vercek evsahibi?

Kaldı ki bir kere kapı gibi sebepsiz zenginleşme hükümleri, olmadı vekaletsiz iş görme hükümleri var. Ama yok illa böyle madde koyucaz gözümüzün gördüğü yere. Sonra efendim "hukuk eğitiminin kalitesizliği..." Sen her yere her şeyi koy, hiç arada bağ kurdurma, sonra efendim "E bu yeni nesil hukuk sistemini bilmeden yetişiyor." Bilmez annem. Böyle olmaz çünkü. Sayın hocam, siz kendi yetiştirdiğiniz hukukçulara "bak sen göremezsin ama ben senin gözüne sokayım, böyledir bu, bilmezsin sen" deme ihtiyacındaysanız bu bizim ayıbımız değil. hatırlatayım.

- Kiracı konuta kasten zarar verise ya da komşular için çekilmez olacak davranışlar sergilerse sözleşme hemen feshedilebilecek.

Oh my God. Bu ne şimdi? Kasten zarar verme zaten kanıtlanması zor bir mesele, ama dersin ki efendim işte bakın evin duvarları yıkılmış dolaplar sökülmüş filan... Somut bişeyler gösterebilirsin, kastı kanıtlamak biraz mesele olur. Peki hocam, "Komşular için çekilmez davranış" ne ola? Karaçarşaflı apartmanında başı açık dolaşmak olabilir mi, ya da ne bileyim, hacı apartmanına içkili gelmek? Alt komşunun kocasıyla kesişmek? Üst komşunun kızıyla sevgili olmak? Balkondan masa örtüsü çırpmak? Çekilmez derken? Neler yapıp yapamayacağımızı da söyleseydiniz tam olsaydı.

Çekilmez davranış ve komşuluk hukukuna uymamak zaten bir fesih sebebidir ve bu da somut olaya göre anlaşılabilir bir şeydir, fakat nasıl yani "hemen"?

Ortada tesbit yok, somutlanan bişey yok, ama sen hemen çık evimden. niye? Evde arabesk müzik dinliyomuşsun bitişik komşu rahatsız oluyomuş... Oldu canım.

Fesih tebliğinin ertesi günü eve gelen tahliye memurunu nasıl çıkarıcaz evden? Dua edelim o da arabesk dinliyor olsun, kafalarız evsahibini belki.

- Kiracı, evsahibinin ziyaret talebini kabul etmekle yükümlü olacak.

İnsani ilişkiler çerçevesinde, bir evsahibi satış, onarım, evi müstakbel kiracısına gösterme gibi durumlarda önceden haber vermek kaydıyla evine girebilir zaten, bunun bi sakıncası yok. (zaten bu da yeni ve ayrı bir madde olarak düzenleniyor, bir kaygınız olmasın...) Ama bu yükümlülük nedir kuzuş? Ben mecbur muyum elin adamına/kadınına her istediğinde "buyur gel" demeye? Farkında mısınız ama orada ben yaşıyorum, benim eşyalarım ve benim özel hayatım sözkonusu. Kabul edilebilir gerekçesi varsa ve ancak benim uygun gördüğüm zamanda gelecekse eyvallah ama onun dışında kusura bakmayın kapımın önüne bile gelemez kendisi. Görmiyim.

- Evsahibi evde acil tadilat yapılması gerektiğini belirterek usta getirirse kiracının bu çalışmaya izin vermesi gerekecek.

Ne? Nası yani? Nası ya şaka mı bu?

Acil tadilat gerektiğinden evsahibine ne, o mu bilecek ben mi bilicem? "Göksun Hanım siz bilmiyosunuz ama çatı su alıyor aslında..." mı diyecek evsahibi? Bu bir.

İkincisi, diyelim ki gerçekten evde tadilat lazım ve evsahibi iyi biri olduğu için yaptırmayı kabul etti sağolsun. Benim istediğim zaman girebilir sadece. O çalışma benim uygun gördüğüm bir zamanda olur. Bunun aksi düşünülemez.

Üçüncüsü, tanımadığım bi rsürü adamla öyle zbam diye özel alanıma girmesine izin veremicem üzgünüm. Bu ne ya, hangi devirde yaşıyoruz, bana evini sevaptır diye kiralamıyo ki evsahibi, eşek yüküyle paramı alıyo benim, bi de böyle gestapo gibi dikilecek mi başımda? Teftiş mi edilicem durup durup? Bu ne ya, sanki bağ bağışlıyor, lütuflarıyla boğuyor beni...

Hadi ordan. Hadi ordan!

just for the record

kayıtlara geçsin:

listeye göre 22 aralık perşembe günü gebze'de duruşmam vardı. ofisten arabayla ve arabayı kullanan arkadaşla gidecektim. mis gibi.

önce, perşembe günü ankara'da bir duruşma olduğu ortaya çıktı (bunun nasıl olduğunu bilmiyorum) ve o duruşma bana patladı.

cuma günü ise hiç duruşmam yoktu, bu aslında alışıldık bir durum değil. fakat ne hikmetse, birdenbire, o gün de ortaya bir duruşma çıktı; üstelik o da ankara'da.

yani perşembe günü ankara'ya gidip cuma döneceğim. neden? 30'ar saniye sürecek iki duruşmaya girmek için.

lütfen kayıtlara geçsin:

bir daha böyle bir durumda sesimi yükselteceğim. çünkü cumartesi günü çok güzel bi şehirdışı takvimi yapıp herkese gönderdim, dikkat ricasında bulundum, mehmet abi'ye "buna dikkat edilmezse 'alan gider' uygulanması için eylem yapıcam" dedim ve yapıcam, evet.

Ceza Kanunu değişti.

Günaydın,

Geçen gün gazetelerde okuduğumuz TCK değişikliği bugün yayınlamış. Görevi kötüye kullanmak artık "o kadar da" suç değil. Değişen kısımları metin üstünde belirtiyorum:

"MADDE 257. - (1) Kanunda ayrıca suç olarak tanımlanan hâller dışında, görevinin gereklerine aykırı hareket etmek suretiyle, kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olan ya da kişilere haksız bir kazanç(menfaat) sağlayan kamu görevlisi, bir yıldan üç yıla kadar(altı aydan iki yıla kadar) hapis cezası ile cezalandırılır.

(2) Kanunda ayrıca suç olarak tanımlanan hâller dışında, görevinin gereklerini yapmakta ihmal veya gecikme göstererek, kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olan ya da kişilere haksız bir kazanç sağlayan kamu görevlisi, altı aydan iki yıla kadar(üç aydan bir yıla kadar) hapis cezası ile cezalandırılır.

(3) İrtikâp suçunu oluşturmadığı takdirde, görevinin gereklerine uygun davranması için veya bu nedenle kişilerden kendisine veya bir başkasına çıkar sağlayan kamu görevlisi, birinci fıkra hükmüne göre(bir yıldan üç yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası ile) cezalandırılır. "

Cumhurbaşkanımızın kefil olma şekli çok garantiliymiş. Zira artık kefil olmasa da olur.

İyi pazarlar,
Göksun.

Bakırköy'de bütün gün...

Gözlerim yanıyor. Sabah 5’te kalkmaktan nefret ediyorum.

Yine şehir dışındaydım.
*
Anlatmadığım hikayeler, geçen cumadan başlıyor. Bugün ise Perşembe. yazmaya vaktim olmadı diyeceğim ama, “vaktim olmadı” ifadesinin karşılığını açıklamam gerekiyor. Aslında boş vakitlerim oldu elbet. Ama o vakitleri “gerçekten boş” geçirmeyi tercih ettim. Yoruluyorum, yorgunum, sürekli başım ağrıyor. Şehir dışı meselesi değil sadece, tam olarak nedir bilemiyorum, sadece yorgunum ve başım ağrıyor.

Bu kadar depresif olmak istemezdim, nitekim yazının başında öyle değildim. Fakat bugün teyzemin 20. senesi, kuzenimin Feysbuk durumunu görmek keyfimi kaçırdı. Teyzemi kaybettiğimizde ben 6.5 yaşındaydım, çok hatırlamıyorum. Ama kuzenimle empati yapmaya çalıştığım zaman ciğerimin yerinden çıktığını hissediyorum ve bu beni ağlatmaya fazla fazla yetiyor.
*
Ben bir ağrı kesici alıp geleyim...
*
Geçen Perşembe günkü havayı hatırlıyor musunuz? Sırf öyle günler yüzünden kendi işimi yapmaktan vazgeçebilirim... Ücretli avukat olmanın bence tek güzel yanı, müvekiller genelde şirket olduğu için mis gibi taksi kullanabiliyosun. Soğuk+yağmur+rüzgar kombosunda kendimi bütün gün otobüs beklerken düşünmek istemiyorum...

İşte ben o gün, neyse ki pek dolaşmış sayılmam, sabahtan akşama kadar Bakırköy Adliyesi’ndeydim. Sabah nasıl gittiğimi ve adliyeye vardığımda nasıl göründüğümü gerçekten anlatamam... Kot giymiştim ve ayağımda da kalın lastikli bot vardı. Bir yandan botlar gıcırdıyor, bir yandan paçalarım ıslak ve ağırlaşmış olduğu için birbirine sürtünüp lüzumsuz sesler çıkarıyor, saç baş zaten yalan olmuş, üstelik bir de zangırdıyorum üşümekten, offf o halimle AB’den sığınma isteyebilirdim.

Peki neden bu hal vaziyet? Zapta adımı yazdırıp önceki beyanlarımızı tekrar etmek için.

Duruşmanın biri 10’da öbürü 13.30’daydı, tabi 13.30 duruşmasına 16’da girmiş olmamın bi haber değeri yok. Vaka-yı adiye böyle bişey. Neyse kitap ve gazete almıştım tabii ki yanıma, o yüzden vakit geçirmek çok sorun olmadı.

Baro odasında (4. kattaki) Evrim’le karşılaştım mesela. Dosyadan fotokopi almak için dilekçe yazıyordu. Vekaletin olan dosyadan suret almak için dilekçe yazmak zaten yeterince saçma bişey, bi de üstelik karşı tarafın delilleri için yazıyor dilekçeyi Evrim. Davacı vekilinin delil olarak sunduğu dosyadan fotokopi vermiyorlarmış kalemdekiler, illa dilekçe yazıp havale almak gerekiyormuş. Savunma hakkımızı kullanmak için hakimden havale almamız gerekiyor yani yargı dünyamızda.

Öğlen Vilson Hocamı aradım “Buralardayım, size uğramayı düşünmüştüm ama adliyeden çıkamicam, bari arayıp hatır sorayım...” diyerek, meğer o da adliyeye gelecekmiş. Karşılaşmak iyi oldu, avukat milleti birbirini en rahat adliyede görebiliyor. Üstelik, geldiğinde ben 7. kat 5. bloktaydım kendisi 1. kat 1. blokta; “Hocam tamamen ayrı dünyaların insanlarıyız...” dememe rağmen üşenmedi geldi bizim oraya.

Hadi 5-10 dakikayı da öyle geçirdik, yahu benim sıram hala gelmiyor... Nasıl bir hakim bu anlamıyorum ki... Ne yapıyor içeride, tanıklara ne anlattırıyor, nedir olan biten?

Sıra bize gelince anladım...

Hakime Hanım, dosya baştan beri kendisinde olmasına rağmen hiçbir şey hatırlamıyor olacak ki, celse esnasında baştan sona kadar bir daha okudu dosyayı. Evet. Biz taraf vekilleri olarak davayı baştan sonra bi özetledik (o kadar duruşma beklemenin olumlu tarafı: sizin olmayan dosyaları da bolca okuyup öğreniyorsunuz) Sayın Hakim bilirkişi raporunu bi okudu, rapordaki sonuçlarla bizim talebimizi bi karşılaştırdı, bişeyleri anlamadı ya da görmedi tekrar sordu, sunulan ihtarnameyi bulamadı benden kendi dosyamın içindeki ihtarname aslını aldı vs vs...

Sonra da, bizi “Karar vericem biraz dışarı çıkar mısınız” diye kapı dışarı etti. Avukat Bey’le konuşuyoruz:

- Ya bu bilirkişi de hep aynı şeyi yapıyor, hakim misin kardeşim hesabını yap bırak...
- Evet ya bi ton esasa girmiş, bi de hep bu adama veriyolar dosyaları niyeyse...
- Bu hakim hep bu bilirkişiye verir evet. Ben bi dosyada bilirkişiye itiraz ettim "hukuki tavsif yapıyor, bilirkişi esasa giremez" dedim. Hakim demesin mi "Avukat Bey zaten o yüzden bu kişiye veriyoruz" diye... Hakim kendi okumayıp bilirkişiye veriyor, raporun aynısını da karar diye yazdırıyor.
- ...

Daha ne diyeyim ki bu hakim için?

Neyse duruşma bitti, dava kısmen kabul edildi. Ama zaten ben kararı dinlemedim bile, o kadar baymış haldeydim ki! Sanırım büyük kısmını kabul etti, zaptı okumadım bile. Koşar adım adliyeden uzaklaşmak istiyordum ve doğal olarak asansörlere yöneldim. Fakat hepimizin bildiği gibi, Bakırköy’ün özellikle ortasındaki asansörler Godot gibidir. Tabii ki çok bekledim, o arada yandaki “VIP” asansöründen bir sürü katip faydalandı. Kırmızı halılar, halılı yolu “maraba yolundan” ayıran trabzan gibi şeyler, (onlara ne denir bilmiyorum) özel asansörler filan... Biz de “hukukçuyuz” diye dolaşalım ortalıkta. Bizim tuvaletimiz bile yok, alem kırmızı halıda yürüyor.

Adliyeden çıkıp kendimi bir taksiye attım şükür. Yolda, aslında Balıkesir’de yaşayan fakat buraya annesini ziyarete gelen şoför beyin, trafik sorununu Kürtlere bağladığı bir söyleve maruz kaldım. “Burada çok Kürt var, hepsi buraya geldi. Balıkesir’de hiç yoktur. Bizim orada Selanik göçmeni çok var, onlar da çok içerler ama iyilerdir kimseye bir zararları yoktur” diye anlattı bişeyler. “Hıı hıı” deyip dinlermiş gibi yaptım.

Cuma günü işte öyle bir gündü.

Pazartesiyi ayrı bir blog olarak yazayım, yoksa cidden tek blog on sayfa filan olacak. Daha bunun Konyası, Sirkecisi Ankarası var.

Tu bi kontinyud,
Göksun.

Adalet Akademisi Örtmen Yönetmeliği

Merhaba arkadaşlar,

Bu Adalet Akademisi meselesi eskidi, teee 2008 seçimlerinden önce konuşuyorduk biliyorum. Bu Akademi'ye karşı herhangi bir yerden herhangi bir müracaat vs var mı bilmiyorum, konuya da hakim değilim zaten. Belki bunları çok konuşmuş da olabiliriz yani.

Bugünkü RG'de, TAA Öğretim Elemanları ve Çalışanları hakkında bir yönetmelik var. İsmi bayağı uzun, yazma üşendim. Linki şudur: http://rega.basbakanlik.gov.tr/main.aspx?home=http://rega.basbakanlik.gov.tr/eskiler/2010/12/20101216.htm&main=http://rega.basbakanlik.gov.tr/eskiler/2010/12/20101216.htm

Akademinin hakim, savcı, avukat, noter ve adliye personelinin tümüne birden yönelik olduğu açık. Fakat örtmenlerimizin neden hep yüksek yargıdan olması gerektiğini anlamadım!? Öyle düzenlenmiş - pardon tam olarak öyle değilmiş bir daha baktım. Yüksek hakimleri kendi başkanlıkları seçiylor, bir de noterler var tabi ki. Noterler, benim bin kere dairesine gidip bir kere yerinde görmediğim insan grubu, bana meslek öğretecek. Pöeh diyorum izninizle. Çok istiyorlarsa Sayın Abdullah Gül'e hocalık yapabilirler, noterlik vasfını pekiştirmek maksatlı.

Yalnız bir de şöyle bişey var, "alanında uzman diğer kişiler" olarak da araştırmacı ve danışman olarak görevlendirilebiliyormuşuz. "Alanında uzman diğer kişi." - bildiğin yeminli mali müşavir, olmadı teknik bilirkişi. O da, araştırmacı olarak. Yanlış olmasın.

Ben adliye koridorları alanında hiç de fena değilimdir mesela, katiplerle - genelde- çok güzel anlaşırım. Hangi adliyenin orada ne yenir bilirim filan. Hangi hakim yetki belgesine vekalet harcı istiyor sayarım. Uzmanlığımı alıp avukatlara adliye pratiği, hakim ve savcılara da avukatlara nasıl davranılacağı konusunda ders vermeye talibim. Noterlere ise en baştan başlamak gerekecek, onunla uğraşamicam. "Bak bu bir dosya, en alta vekaleti koyarsın..."

Neyse benim uçağım kalkıyor. Size sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Göksun.

peki ya travestiler?

Arkadaşlar bişey sorucam müsaitseniz,

Travestiler ve transeksüeller, gözaltı/tutukluluk sürecinde nerede tutuluyorlar?

Az önce stajyer arkadaş bugün girdiği bir ağır ceza duruşmasını anlattı da, sanıklardan biri tutuklu bir travestiymiş. Duruşma sonrası savcı stajyerlere dönüp, bu tür sanıkların nerede tutulduğunu sorunca çocuklar kalakalmışlar tabi :) Savcının dediği, travestilerin ayrı bir koğuşunun olduğu yönünde. Ama bana inandırıcı gelmedi.

Bilgisi olan var mıdır? Eğer erkeklerle birlikte tutuluyorlarsa adımı derhal Lambda'ya yazdırıyorum.

Teşekkürler,
Göksun.
*
Merhaba Goksun,

Bununla ilgili bir Tuzuk var ve bu Tuzugun 69.maddesinin (e) bendine gore digerlerinden ayri odalarda kalmalarinin saglanmasi gerekiyor.Asagidaki adresten bulabilirsin Tuzugu.

Arin
http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/26907.html

*
Arin Abi teşekkür ederim,

Bu sefer kendim araştırmamıştım itiraf ediyorum :) Düzenleme olması iyi bişey tabi de, uygulama nasıl? Olabildiğince nazik ifade etmeye çalışıyorum ama başaramayabilirim, bu vatandaşların ne olduklarına nasıl karar veriyorlar?

Bu soruyu muziplik olsun diye sormuyorum vallahi, bir ara eşcinsel olduğu için askere gitmek istemeyenlerden ilişki esnasında çekilmiş fotoğraf istendiğini okumuştum. "Bir ara" dediğim, 10 yıldan fazla oluyor. Bir şey değişti mi, bilmiyorum.

Göksun.

*
Sevgili Göksun,

Sorunu anlayamadım!!!Ne olduklarına nasıl karar veriyorlar derken neyi anlatmaya çalışıyorsun?

Eşcinsellik, bir cinsel tercihtir.Bunun dışında erkekse erkektir bayansa da bayandır, bu hususun cinsiyetle bir alaksı yoktur.Bunun dışında karar verilecek bir şeyi kast ediyorsan onu açıkça yazarsan sevinirim...Kıvanç
 
*
Peki Kıvanççım :)

Bu tabii ki bir cinsel tercihtir. Dediğimin bununla alakası yok.

"Bu vatandaşların ne olduklarına nasıl karar veriyorlar" derken, kendi verdikleri karardan değil, onları koğuşlara yerleştirecek olanların kararından bahsediyordum.

Bu kararı verecek olanlar mesela, "Madem eşcinselsin, hemcinsinle ilişkiye girerken çekilmiş fotoğraflarını getir" diyebiliyorlar. Yıllar önce okuduğum şey, bu talebin yöneltildiği bir eşcinselle yapılmış olan röportajdı. Sonradan video istendiği de olmuş. Şimdi neler oluyor diye merak içindeyim.

İyi akşamlar,

Göksun.
*
Rica ederim Goksun.Senin paylasimlarina karsi borcumu hala odeyemedim.

Gercekten de escinsel kogusu var.Ancak buraya yerlestirilenleri nasil tespit ettikleri konusunda benim de ayrintili bilgim yok.Beyan esas aliniyor diye tahmin ediyorum.Yani vicdani redle ilgili uygulamadan farkli oldugunu tahmin ediyorum cunku vicdani redle ilgili o vahim uygulamadaki amac kisinin gercekten escinsel olduguna dair dogruyu soyleyip soylemedigini tespitti.Ama burada durum farkli.Kisinin gercegi soyleyip soylememesinin burada onemi yok.Neticede herkes hemcinsiyle ya da ayni cinsel yonelimdeki kisilerle kalmak isteyeceginden dogruyu arastirma gibi bir dertleri olacagini sanmiyorum.

Gecenlerde Radikal'de acikli bir haber vardi.Konuyla birebir iliskili olmasa da aklima geldi.Adres asagida:

http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalDetay&VersionID=63353&Date=01.12.2010&ArticleID=1030905

Arin
*
Merhaba tekrar,

Bunu Lambda İstanbul'a soracağım, acaba neler oluyor. En iyi onlar bilir.

Sevgiler - az sonra yeni bir haber ve yeni sorularla karşınızda oluciim,

Göksun.

Ayrımcılığa karşı olan başbakan, ODTÜ'lülerin de biber gazlanmasını sağladı.

Merhaba,

SoL Haber Portalı'ndan son dakika: ODTÜ'de Erdoğan'ı protesto eden gençler biber gazlanıp gözaltına alınmış. Buyrun: http://haber.sol.org.tr/devlet-ve-siyaset/odtululer-erdogani-protesto-etti-haberi-36934

Bizden öncekilerin gençliğini samimiyetle merak ediyorum. Biz onlara göre son derece "steril" yaşıyoruz, ona rağmen sürekli bir sinir ve tepki halindeyiz, çünkü gündem insanı gerçekten "anarşik" yapıyor. 70'lerin 80'lerin gençlerinin o zamanlar ve şimdilerde neler yaptıklarını cidden merak ediyorum.

Acaba ben de, 40 yaşını geçmiş, kendi işini yapan, işe günler-haftalarca gitmese bile parasından emin olan biri olduğumda (olur muyum ki?) yerimde sakin sakin oturacak mıyım? Hatta acaba bir gün, bir kısım Denizler kuşağı gibi Özalcı mı olacağım? Bilmiyorum. Ama bunları yazıyorum ki, bir gün çoluğa çocuğa karışırsam 26 yaşımı unutmayayım.

Neyse size kolay gelsin.

Göksun.

Konya Adliyesi

Merhaba arkadaşlar,

Ya allahınızı severseniz biri beni durdursun. Aklımda o kadar şey varken "Uykum var, üşeniyorum şimdi. Ben en iyisi Konya Adliyesi hakkında birkaç not yazıp yatayım..." diye "not almaya" başladım, buyrun aşağıdaki şey çıktı. Hayır, o kadar vakitte doğru düzgün blog da yazardım ben, oldu saat 1... Neyse olmuşa çare yok :)

Konya Adliyesi'ne gidecek olan varsa, özet bilgi için buraya buyrun, bu da böyle bir blog ürünü olsun:
*
- Havaalanından taksiyle gidecekseniz, 15 dakika filan sürer, 43 lira tutar. Trafik yoktur, taksilerde fiş vardır.

- Evet, karşınızdaki o Selçuklu binası adliye. Ama güzel olmuş. En azından bir mimari tarzı var, Bakırköy Adliyesi gibi gudubet görünmüyor. İçi de aydınlık ve ferah, ama neticesinde hiçbir büyükşehir adliyesi "tam kullanışlı" olamıyor maalesef. Burası da karışık.

- Her katta fotokopi ve birkaç tuvalet var, müsterih olun. Tuvaletler herkese açık ama enteresandır ki temiz. Rahatlıkla girilebilir. (Şişli'nin on metre öteden kokan tuvaletlerinden sonra hele...)

- Cübbe tek bir yerden alınıyor. A blok zemin katta bir köşede, merdiven altına kısılmış gibi görünen ve üstünde baro yazan kapıdan girin, sizi bambaşka bir dünya karşılayacak. Adliyede baro gerçekten var. Cübbeyi de oradan alıyorsunuz kimlik bırakıp. Ücretsiz. Vestiyer filan gayet doğru düzgün, üstelik kalabalık filan da değil. Kaldı ki olsa bile yeterince geniş zaten, bizimkiler gibi itiş kakış yaşatmıyor.

- Her katta (sanırım birkaç tane) avukat ve bilgisayar odası var.

- Zemin kattaki kafeterya güzel bir yer. Sabah giderseniz, taze çıkan poğaçalarından kes-sinlikle yiyin, unundan olsa gerek çok leziz. Peynirli ufak pizza, su ve çay 2 lira. Evet iki. Zaten Konya'nın gayet ciks denebilecek bir yerinde bile neskafe ve çaya toplam 5 lira veriyorsunuz. Kafeteryaya dönersek, yazın daha iyi oluyordur çünkü adliyenin orta avlusunda masaları var. Güzel olmuş.

- Orta avlu, evet. Çiçek böcek, bank filan. Görüntü güzel. Kare şeklindeki adliyenin bir ucundan bir ucuna avludan geçilerek gidilebiliyor. Sırf bu yüzden birkaç ekstra puan verdim aslında ama hava soğuk diye kapatmışlar...

- Kafeteryanın hemen yanındaki kapalı kapıyı açmaktan çekinmeyin, zira orası avukat kafeteryası. Sandalye değil koltuk var, birkaç bilgisayar da var ama feci kalabalık. Masalar da dip dibe haliyle. O yüzden eğer uzun oturmayacaksanız siz gidin "vatandaş" bölümünde oturun.

- Tabii ki kablosuz ve ücretsiz internet var. Gayet de hızlı. Otururken Farmville'den biber bile topladım.

- Personelleriyle ilk defa karşılaşıyorum fakat gerçekten olumlu bir ilk izlenim edindim. Nemrut değiller, dinliyorlar, yardım ediyorlar filan. Çok güzel.

- Yalnız sanırım bu adliyede kapıya asılan duruşma listesi kavramı yok. Saat 9'da salona gidiyorsunuz, kimse yok, liste yok, mübaşir kim belli değil, belli olduktan sonra da zaten salonda katibin yanında oturuyor kapıya fazla gelmiyor. Anladığım kadarıyla avukatlar 9'da gidip listeyi mübaşirle birlikte yapıyorlar, herkes sırasını biliyor.

- Evet bu listenin avukatlar tarafından müdahaleye son derece açık olduğunda ısrarlıyım. Zira duruşma salonu tamamen kaotik bir şekilde dolup boşalıyor. Ne oluyor, o niye orda, öbürü kim, bunların orda ne işi var... Derken bakıyorsunuz 3 duruşma birden geçmiş. Avukatlar duruşma salonuna, sanki kaleme girer gibi girip çıkıyorlar gayet. Enteresan.

- Tek bir tane kot pantolonlu avukat ve yine tek bir tane uzun saçlı erkek avukat gördüm. Gerçi çok kalabalık da değildi. Bizim adliyelerin performansı salı günü yüksek olur ya, sanırım gözüm ona alışmış.

- Elinde cübbeyle gezen bir türbanlı gördüm ama avukat mıydı, avukatsa da duruşmaya öyle mi girdi bilmiyorum. Takip etmek isterdim; hayatın gerçeklerinin kendi uygulamasını nasıl oluşturduğunu görmek faydalı olurdu. Adliyede çok türbanlı gördüm ama personeller miydi avukatlar mıydı bilemiyorum.

Oradan çıkınca yemek için Konak Lokantası'na gidin. (http://www.koskkonyamutfagi.com) Şoför "Bi yakında var bi uzakta var" derse yakın olanı seçin, asıl Konak orası. (Eskiden Köşk'müş adı.) Yiyeceğiniz her şey muhtemelen güzeldir. Fırın kebap, bamya çorbası ve höşmerim helvası çok güzel. Sacarası adlı tatlı, boş baklava. Şerbetli tatlı sevmeyene tavsiye edilmez, kesiyor. Sarma güzel, pazı yaprağından. Kıymalı börek güzel ama özel tavsiyeyi evde yapılan normal börekten daha fazla hak etmiyor. Sebzeli kebap da güzelmiş ama masada onu yiyen ben değildim.

Bu lokantadaki hesap, İstanbul gibi değil tabi ama Konya ortalamasının üstünde. Şöyle bir parametre verebilirim, aynı yemeği Üsküdar Kanaat'te 1.5-2 katı fiyata yersiniz. (Buna rağmen hala Konya ortalamasının üstünde diyorum ki siz ortalamaya oradan pay biçin) yine aynı yemeği Çiya'da zaten bulamazsınız. Çiya, sıcak yemeği biraz ekşi biraz tatlı katkısıyla yöresel diye itikleyen ama biber salçasından haberi olmayan bir garip oluşumdur benim gözümde.

Bu yazı giderek, Konya Adliyesi'nden çıkıp Konya başlığına doğru ilerlemeye başladı. Ben uzatmasına uzatırım, fakat burada keselim ve meslektaşlara kolay gelsin diyerek hızla uzaklaşalım. Zira iyi dinlenmek lazım, perşembe sabah da Ankara yolundayım.
*
Special thanks to: Yemek faslı konusundaki yol göstericim Sevgili Engin İsmail'e ayrıca teşekkürler :)
*
İyi geceler,
Göksun.

keyword

sonradan yazmak için şimdiden anahtar sözcükler vereyim...

bugün büt-tün gün bakırköy'deydim
sabahki gidiş ve adliyeye vardığımdaki hakim
saatlerce bekleme
bilirkişi avukat hakim yorum filan
evrim
yeşim
savcı halısı filan, asansör ayrı zaten.
13.50'den 16'ya
10 iş hakimi
vilson

+
hacer abla
ömer abi
radikal'deki akif beki tepkisi - kim ne demiş - sol haber portalı'nda çıktı.
+
konya (dün)
bugünkü sirkecideki fethiyeli avukat hanım
görevsizlik meselesi bi de. onun anlattığı.

çüz.

.

aklımdan aynı anda çok şey geçiyor ve aynı zamanda gözlerim çok dolu. düzeltmeye kasmadan, nereden hatırladığımı bulmaya çalışmadan, dediğimin aslında ne olduğunu göstermeye uğraşmadan takılıcam.

bir insanı sevmekle başlar her şey diye laf var, ademi adem eden üç harfle beş noktadır (eski dilde aşk) aynı zamanda, her şey dünyevi aşkla başlar, falan filan bi sürü bi şeyler. sevmek gerçekten çok başka bir his, insan sevilerek değil severek bir hale yola gelebiliyor ancak. sevebilmek çok farklı bir kapasite ve yetenek, herkes sevemez. bu bir realite. sevmenin "irşad edici" tarafının herkes farkında olamaz, herkes kendisini bu kadar açamaz, birini gerçekten çok sevmenin ne büyük bir ruhsal bütünlük olduğunu herkes fark edemez.

insan ancak "çok severek" bulur yolunu. ancak gerçekten çok sevdiği zaman empati yapar çünkü ancak o zaman bunun gerekliliğini gerçekten hisseder. fenafillah böyle bişey işte, böyle başlıyor. o kadar çok empati yapıyorsun ki, sonunda "ben o oldum" diyorsun.

insan ancak çok severek kıymet bilir. ancak çok severek paylaşır, çok severek birlikte bir hayat kurar, çok severek hoş görür. o kadar sever ki, ondan gelecek her şeyi de sever. çünkü kaynağını sever. evet var böyle bir his, ben bu hissi biliyorum. bu bir yetenek, bir kapasite. kesinlikle böyle. bu yazdıklarıma "pöf bu nası bi arabesk" demek kadar bariz bir faşizm olabilir mi? insan ulaşamadığı ciğere pis der mi? var diyorsak var kardeşim.

tabii ki bu ha deyince olacak bir şey değil. bunun farkında olan iki insan gerektiriyor.

istiyorum ki, rahat rahat, çağlayanlar gibi, hayvan gibi sevsin insanlar birbirlerini. ama hayvan gibi. sabahlara kadar ağlayayım gerekirse, ama sarılınca geçeceğini bileyim. saçma sapan bişey yapmış olsun, ben affedeyim, rahat ettireyim ama edeceğimi de bileyim. neyse ya ben biraz daha ağlıyim. çok canım sıkılıyor. beni hep bu chuck mahvetti.

iş hukuku

kitapta yazdığı kadarıyla güzel hukuktur da, pratikte "düzene" ciddi bir etkisi yoktur.

evet, fazla mesai yapan işçi dava açtığı takdirde parasını gayet güzel alır. tüm tüzel kişi işverenler de davayı kaybedeceğini ve o parayı gayet güzel ödeyeceğini bilir. peki fazla mesaiyi davalık olmadan, adam gibi ödeyen işveren var mıdır?

aynı şekilde, tüm işverenler ihbar tazminatını çatır çatır ödemek zorunda olduğunu da bilir.
performans sebebiyle işçi çıkarmanın o kadar da kolay bişey olmadığını da, mahkemenin yazılı değerlendirme isteyeceğini de, o değerlendirmenin işçi tarafından biliniyor olması gerektiğini de bilir.
haklı sebeple fesih yapılıyorsa, işçinin yazılı savunmasının alınması gerektiğini de bilir.
sgk primini eksik yatırdığı takdirde kuruşu kuruşuna tamamlamaya mahkum olacağını da bilir.

tüm kurumsal şirketler, yukarıdaki prosedürlere uymadıkları takdirde işçinin açtığı davayı kazanacağını, hem işçinin parasını, hem bunun faizini, hem mahkeme masraflarını, hem de karşı taraf vekalet ücreti ödeyeceğini bilir. zamanında personele 100 verecekken, mahkeme sonucu onlara 500'e malolur belki. ama yine de mahkemeye gitmeden zırnık koklatmazlar.

çünkü, bir davanın kesinleşip de işverenin tüm bunları gerçekten ödemek zorunda kalması, en az 5 yıl gerektirir. ki bu da, karar yargıtay'dan bozulmazsa 5 yıl. bir de bozulursa kafadan 7 yıla çıkar süre. o sürede işveren, 100 lirayı çoktan 100bin yapar. bunun 500'ünü de işçiye vermekte beis görmez.

işte bu yüzden, 4 ayda bitirilmesi gereken işe iade davaları bile yıllar aldığı için, iş hukuku ne derse desin, o primler eksik yatmaya devam edecektir. zira hukuk asla sadece kanunla ilgili değildir.

ben geldim :)

Uuu beybi, buralara gelmeyeli çok oldu. Aslında buna hala pek vaktim yok, hiç işim olmasaydı bile daha yemek yiyip duruşmaya gideceğim. Amaan, işler nasıl olsa yetişmeyecek, öldük ölmeye iki elma daha yiyelim…

Radikal, bir süredir bana iyi malzeme vermiyordu ama dünkü sayısı tam bana göreydi. Yine bir sürü şeyin yanına yıldız çizdim “Buna laf at” diye. Okuma yazma kısmını havaalanı bekleme süreme bırakmıştım, güzel okudum güzel düşündüm ama bir şekilde motivasyonum kırıldı ve bıraktım. Bugüne kısmet olur umarım.

Bu arada Radikal demişken, bu gazetenin yeni hali böyle şey gibi, nasıl diyeyim, NTVBLM dergisi gibi filan. Çocuğa verilen yalancı meme gibi. Tamam ihtiyacı karşılıyor, insanları mutlu ediyor, okunuyor aranıyor filan ama… I ıh… Solculuk iddiasındaki bir yayın, bu kadar “teenage” olmamalı. (“Ergen” kelimesini bilerek kullanmadım bu arada, ergenlik değil bu teenage’lik.) Eski Radikal’in düzenli okuyucusu değildim ama okurken içim ezilirdi, “Ne oluyor bu insanlara ya!” diye sinirlenirdim, kendimi bir şeyler yapmak zorunda hissederdim. Bu Radikal, Ezgi Başaran’ın yazar olduğu, Eyüp Can Sağlık’ın yönettiği, tamam Hasan Celal Güzel’in olmadığı ama Akif Beki’nin hala olduğu Radikal… Bilemiyorum. Olmuyor. Doğan Medyası’na zaten sinir oluyordum ve solculuğun DMG’ye kalmış olması beni zaten çok rahatsız ediyordu, fakat artık durum çok daha vahim. Çok daha rahat okunan çünkü çok daha “light” olan, gençlere çok daha yönelik, daha çok “özel üniversite ortamını” andıran ve tam da bu sebeplerle çok daha tehlikeli bir gazeteyle karşı karşıyayız. Oysa ben İstanbul Üniversiteliyim.

Burada özel-devlet ayrımcılığı yapıyorum gibi görünüyor ama konu bu değil. Yaptığım şey ayrımcılık değil, farkı göstermek. Hem devlet hem de özel kampüslerini görmüş olan herkes, ne demek istediğimi çok net anlayacaktır. Karşı çıkmadan önce, bir bizim Beyazıt’a bir de herhangi bir özel okul ortamına bakmanızı rica ediyorum. İşte Radikal böyle bir şey, Santral’den filan bildiriyor. Evet neredeyse her gün okuyorum ama sevmiyorum.

Hah, devlet üniversitesi dedik, dakika bir gol bir. Dünkü Radikal, sayfa 3. Yıldızlı haberimizin başlığı, “Erken gelen avukat olur”

9 Eylül Hukuk’un kontenjanı 200’den 400’e çıkarılınca, öğrenciler yer bulamadıklarından birbirlerine düşüyorlarmış. Buyrun, ister gülün ister ağlayın.

Sürekli yeni hukuk fakültesi kurulması ve mevcutların da kontenjanlarının artırılıyor olması, eğer yargıyı yozlaştırmak için yürütülen bilinçli bir politika değilse benim de her düşündüğüm yanlış olsun. Ayrıca, baroların ve TBB’nin neden buna doğru düzgün itiraz etmediklerini de çoktan çözdüm; patronlarımızın elinin altında süfer işgücü üreten araçlar var artık, neden bu mekanizmanın çökmesini istesinler ki? Bugün 40 yaşının üstünde olan patron avukatların pek çoğunun, bu Çinli işçilerin mevcudiyetinden rahatsız olduğunu hiç mi hiç sanmıyorum. Ha arada benim gibi Kürtler de çıkıyor, bizim dilimiz biraz uzun… Bu Kürtlük meselesine bir ara dönüciim…

3. sayfadan sonra, sağlı sollu iki tam sayfa BİM reklamı var ki burayı geçebiliriz. Gerçi Radikal’de Migros reklamı bulunması daha uygun gibi sanki, ama burada esas olan sayfayı çevirir çevirmez iki tam sayfalık reklamla karşılaşıyor olmamız. Bu ne be! Radikal, abisi Hürriyet’in yolunda çok başarıyla ilerliyor. Büyüyünce Macrocenter reklamı basacak.

BİM reklamlarını da sayfadan sayıyormuşuz, hemen akabindeki sayfanın numarası 6. Burada, Kemal Türkler davasının zamanaşımından düşmüş olduğu haberi var. Şu an biraz sinirliyim, üslubuma da yansımıştır eminim. Keskin olabilirim, fakat bana öyle geliyor ki, böyle davaların zamanaşımına uğramasının hikmeti, Radikal’in önceki sayfalarında açıktır. Birincisi, her önüne geleni hukukçu yapıp hukuku yozlaştıran bir devletten daha iyisi beklenemez. İkincisi ise, sol olma iddiasındaki gazetenin, bu haberi vermeden hemen önce iki tam sayfa market reklamı yapmasındaki ironidedir. Kemal Türkler haberini “Hmm, demek bugünlerde Hürrem hazır çorba 0,45 liraymış…” diye düşünürken okumak kime ne kazandırır, itinayla sorgularım. Açık seçik görülmüş katillerin davası zamanaşımından düşerken, sen 1.5 liralık parfümlü kolonyanın derdine düş Radikal gazetesi, aferim.

8. sayfada Cüneyt Özdemir var. Cüneyt Bey’le yıldızımız hiç barışmamıştır, ben genç kızların sevgililerinden hoşlanmamak gibi bir huysuzluk sahibiyim. Can Dündar’dan da pek hazzetmem mesela, ergenliğini 90’ların başında yaşayıp da Can Dündar’ın sesiyle mest olmayan kız yok gibidir zira.

Neyse şunu diyecektim, dün değil de evvelsi gün, bu CÖ, Hakkı Devrim’den söz etmiş. Hakkı Devrim bir gün önce CÖ’nün birkaç Türkçe hatasını düzelmişti, CÖ de “Hakkı Devrim’i severim.” diye başlayıp, “Bizim yanlışımızı göreceğine, kendisini nasıl okunur kılacağına baksın” gibi bir cümleyle bitirmiş. Dünkü yazılarını okumadım, dikkatimi pek cezbetmedi. Fakat sayfası gelmişken, kendisinden bu şekilde söz etmeyi de görev bilirim.

9. sayfada Ermeni patriği meselesi var. Sanırım hepimiz zaten konuyu biliyoruz. Özellikle “başvekil atanması” hadisesi çok lüzumsuz görünüyor, nitekim bir gün önceki Radikal’de “Patrik atanmaz, seçilir” kabilinden Ermeni beyanları da vardı. Böyle bir şey olabilir mi ya, üstelik açılım maçılım bişeyler diyen Sayın TC, nasıl bu kadar “kapanımcı” olabiliyor? Ya gerçekten bu ülkeye tahammül edemiyorum bazen.

Haberde Sebu Abi de geçiyor, açtıkları iki ayrı davadan söz etmiş. Bu işler nasıl işler bilmiyorum, Sebu Abi’yle konuşmak lazım ama, Ermenilerden bir daha özür dilesek olmaz mı mesela?

Bir sonraki sayfada Akif Beki boy gösteriyor. Sayın Beki, köşe fotoğrafında eski patronuma (şu beni telefonla işten çıkaran) çok benzediğinden midir, kendisini her gördüğümde içim sıkılıyor. Bu sıkılmanın, Kanal 24’ün yönetmeni ya da Tayyip Danışmanı filan olmasıyla alakası yok tabii. Her neyse, kendisini bu yazımıza konuk etmemizin sebebi, bir önceki yazısında olduğu gibi hükümeti Wikileaks karşısında korumuş olması değil. Enteresandır, bu sefer dediği şeye kulp takmıyorum. Gayetten de absürd bir şeyden haberdar ediyor bizi.

Milli marşlar da eser sahiplerinin fikri mülkiyet hakları kapsamındaymış meğersem. Alman bir meslek birliği, İstiklal Marşı’nı çalan okuldan telif hakkı istemiş! TC bir de bakmış ki, meğer marşın fikri haklarını devletleştirmemişmiş… Yani, Osman Zeki Üngör’ün vefatından 70 sene geçmediği için, marş halen kamu malı haline gelmiş değil.

Komik mi değil mi karar veremedim, Allah’ım ne garip şeyler oluyor dünyada… Meslek birliğinin kimin adına harekete geçtiğini bilmiyorum, gerçekten böyle bir hak var mı onu da bilmiyorum. Ama hareketin kendisi yeterince tuhaf zaten.

Az önce bir yerde Wikileaks geçti, aklım hala orada benim. Bizim TC gayet “cool” bir tavır içinde malum, Kılıçdaroğlu atıp tutuyor ama Tayyip nispeten sakin. Beklemede. Asıl bombayı Sayın Gül ve Sayın Şahin patlattı, İsrail ve ABD şüphesinden bahsederek. Şimdi bu şüphe doğrudur değildir o ayrı bişey, fakat Anadolu’dan üniversiteye yeni gelmiş ABD karşıtı tipik 18 yaşındaki genç tarzı beyanlarda bulunan bu kişilerden biri cumhurun başkanı diğeri TBMM’nin. Tamam ne düşünürlerse düşünsünler, ama bu 18 yaş tarzı nedir? Bu söylemleri “Abi Pizza Hut’ta yiyebildiğin kadar ye kampanyası var ama o hamura Amerikalılar özel bişey katıyorlarmış, bir dilimden fazlasını yiyemiyormuşsun” diyenler kullansın – ki ben az önceki cümleyi İstiklal Caddesi’nde öz kulağımla duydum.

Bu Wikileaks meselesinde, en güzel tavrı Berlusconi sergiledi arkadaşım, bu budur. Adam çıkmış basının karşısına, “Hayatımda hiç çılgın partiye gitmedim. Benim partilerim haysiyetli ve zarif olur” demiş. Hah, en güzel cevap. Vilson Hocam hatırlar belki, ben bir ara İtalyan olmaya karar vermiştim. Çok doğru düşünmüşüm. Sağda solda bağırmak yerine kendisiyle dalga geçen bir başbakan istemek kadar doğal ne olabilir? Bizim buralarda böyle şeylerin olmayacağı gün gibi ortada, dağ gelmezse abdal yürür derler.

Bizdeki Başbakan ise, 15. sayfada haberini gördüğümüz üzere, çalışmayan partililerine baskın yapmakla meşgul. AKP’lilerin meclis çalışmalarına katılmaması üzerine, Sayın Başbakan gece yarısı genel kurula sürpriz baskın düzenlemiş. Bunu duyan partililer soluğu yerlerinde almışlar. Bahçede filan takılan partililer koşarak salona gelmişler. Yalnız, otururken muhtemelen ayakkaplarnı çıkarıp ayaklarını toplamışlardır, yani hem koşarken ayakları karıncalandı hem de ayakkaplarnın topuklarına basarak gittikleri için eskidi güzelim ayakkapları. Tabi vekil olmak da zor…

Başka bir şeyi yıldızlamamışım, şimdilik bu kadar. Yalnız Hakkı Devrim, Cüneyt Özdemir’e feci güzel cevap vermiş, bunu da belirtmek isterim. Hakkı Bey’e olumlu bir hissim yoktur, fakat öte yandan CÖ konusunda kendisiyle hemfikiriz.

Ha bir de, El Clasico haberleri var tabii. Maçı 25. dakikada izlemeye başladım ve izleyemediğim sürede 2 gol birden atan Barça’ya çok kırıldım, “niye beklemedin” diye. Neyse ki 3 tane daha atarak kendilerini en üst seviyeden affettirdiler.

Barça, Livorno, Adana Demirspor ve Beşiktaş Çarşı, budur futboldan anladığım.

Şimdi de Beyoğlu 2. İş’te saatlerce duruşma beklemeye gidiyorum.

Tüm sevgilerimle,

Göksun.