21 Şubat 2011 Pazartesi

Çok karar veren bilmez, çok davalı olan bilir.

Bakırköy Adliyesi'nde bir amcayla karşılıklıyız. Yani (ortaklığın giderilmesi davasında) ben davacı vekiliyim, amca davalılardan biri. Duruşma beklerken amcam beni bulmuş konuşuyor da konuşuyor, şu şöyleydi de bu böyleydi de ben her duruşmaya geliyorum hakim bana söz vermiyor da, dosya Ankara'ya gidince oradaki hakimler bakacak "bu adam hiçbir şey dememiş" diyecekler de... Gerçekten bi 20 küsür dakika konuştu ama ben hem zaten dosyayı bilmiyorum, hem de amcanın ne dediği pek anlaşılmıyor. Kafa sallayıp dinliyor görünüyorum, incelikten kırılıcam. "Hakim size söz vermiyorsa bile siz bunları yazılı olarak verin, o yazdığınız dosyasına girer mutlaka" filan dedim.

Neyse ben bi baro odasına gittim geldim, o arada amca diğer davalılardan birinin vekilini bulmuş onu esir almış, ha babam anlatıyor...

Girdik duruşmada. Hakim amcaya sordu:

-Bir diyeceğin var mı
- Yok.

Sana hiçbir şey demiyorum amca.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder