Çalış çalış hep bi karış...

Sevgili Günlük,

Cuma şehirdışı, salı ve çarşamba da şehirdışı, aradaki pazartesinin yarısı duruşma, kalan yarım günde masraf yaz, duruşma defterini güncelle, bilirkişinin istediklerini toparla, kesin süreli delil listelerini yetiştir, şirket sorularına cevap ver, önündeki duruşmalara hazurlık yap eksik varsa tamamla... Bi gün gelmedim masa olmuş zaten elli milyon.

Ya arkadaş tamam herkes böyle yaşıyo kabul ama, bu hep böyle mi olacaktır? Ben ne zaman büyüyüp adam olacağımdır? Sorularla doluyum.

Ama sanırım cevaplar pek iç açıcı değil. Zira:

- Aa Erdem Abi meraba naber?
- İyidir ya yorgunluk iş güç...
- Ya abicim hadi biz neyse ama siz abilerimiz ablalarımızdan da böyle duyunca feci bi ümitsizliğe kapılıyorum. bu hep böyle mi olucak yani?
- Yok kapılma dicem de... Ya bi davada tamamen haklısın tamam mı, her şey son derece açık. Hakim çat diye aleyhe karar veriyo. O kadar çalış çabala, evrak topla delil sun derdini anlat, yok, keyfine kalmışsın... Sonra da "Ya ben bu kadar mı anlatamıyorum, bu kadar mı beceremiyorum" diye düşünüp deliriyosun. Bu iş böyle.
- Kısmet tabi bu işler.

Of ayol.